Ortalık giderek karışıyordu. Doğudan Moğollar Anadolu’ya doğru akın ederken ve Selçuklu devlet adamları kendi çıkarları için uğraşıp devletin geleceğini tehlikeye atarken, vaziyetin kötüleştiğini gören Ertuğrul Bey Kayıhânoğulları’nın güvenliğini sağlamayı ve bu topraklarda tutunmayı kendine ilk vazife edindi. Artık, Selçukluya bağlı olmakla birlikte devlet işlerinde hangi kişi olursa olsun taraf tutmayacak, sadece meşru Selçuklu sultanının isteklerini yerine getirecekti. Bölge tekfurlarına karşı bir cihada başlarsa arkasında bir devlet gücünü bulamayacağından emin olduğu için Kayıhânoğulları’nın günü geldiğinde devlet kuracak güce erişmesine kadar barış siyaseti izleyecekti. Bunun için İnegöl, Bilecik ve KaracaHisar tekfurları ile iyi geçinecek, mümkün olduğunca onlarla savaş etmeyecekti.
1239 yılında Moğollar Gürcistan’ı istila, Kars ve Ani şehirlerini zapt ederken Selçuklular da Amid’i (Diyârekir) kuşatıp 1240’da fethetti.