Denizli-Antalya yöresindeki Türkmen gruplarının başı olan Mehmed Bey ve kardeşi İlyas, damadı Ali Bey, emirleri Sevinç ve Salur ile Moğollara karşı durmaya ve bölgelerini savunmaya devam edip IV. Rükneddin Kılıç Arslan’ın Moğollara dayanan saltanatını kabul etmeyeceklerini ve Moğollara karşı savaşan II. Izzeddin Keykâvus’u Selçuklu sultanı olarak bildiklerini beyan edip bağımsız hareket etmeye başladılar. Yine Kerimüddîn Karaman Bey de Moğollara itaat etmiş gibi gözükse de içten içe II. Izzeddin Keykâvus’u Selçuklu sultanı olarak tahtta görmek istiyordu.
1262 yılında tüm çabalarına karşın Moğollara ve IV. Rükneddin Kılıç Arslan’a karşı hiçbir şansı kalmadığını anlayan II. Izzeddin Keykâvus, aile bireyleri ve yakın emirleriyle birlikte Antalya’dan bir gemiye binerek Konstantinopolis’e, üç yıl önce İznik Rum İmparatorluğu tahtına çıkmasına yardım ettiği eski dostu VIII. Mikhail Palaiologos’un yanına sığındı. İmparator vefa borcu nedeniyle eski dostu Keykâvus’u ve yanındakileri elinden geldiğince iyi ağırlamaya çalışıyordu.