1277 yılı olduğunda Sultan Baybars, başta Muîneddin Pervâne’nin davet mektupları ve Selçuklu beylerinin verdikleri söz, Türkmenlerin Moğol düşmanlığı ve kendisine sığınan Anadolu devlet adamlarının teşviklerine göre onlara verdiği Anadolu’ya sefer yapma sözü doğrultusunda ordusunu hazırladı. Anadolu’dan gelen haberler de Müslüman Türklerin kendisini nasıl bir ümitle bekledikleri Sultan Baybars’ın şevkini artırıyor, Haçlılara ve Moğollara karşı kazandığı zaferleri ile İslam dünyasının yegâne ümidi olmuş olması ile Anadolu’nun da yardımına koşmak istiyordu.
Sultan Baybars, tüm konularda Muîneddin Pervâne ile gizlice anlaştıktan sonra Kahire’den hareket edip Halep’te otuz bin kişiden oluşan ordusunu topladıktan sonra Nisan ayında Antep’e geldi ve oradan ilerleyerek Elbistan yönüne hareket etti.
Bu sırada Ermeniler, Memlûk ordusunun ilerlemekte olduğunu Kırşehir’de kışlağı bulunan Toku ve Tuvadun Noyan’a bildirdi.
Muîneddin Pervâne kış boyunca Uc bölgelerini kurtarmak ve Türkmenleri temizleyip Lârende’yi almak için Konya’da bir ordu toplamıştı. Ancak Toku Noyan’ın Muîneddin Pervâne’yi Memlûk ordusu ile yapılacak savaş için yanına çağırması ile Pervâne askerleri ile birlikte Kayseri’ye doğru yola çıktı.
Moğol askerleri ve Muîneddin Pervâne’nin başında bulunduğu Selçuklu askerleri Kayseri’de toplanıp, Sultan Baybars ile savaşmak için Elbistan’a doğru yola çıktılar.