1257 başlarında Baycu Noyan, II. Izzeddin Keykâvus’u yanına çağırttı. Ancak Keykâvus hayatından endişe ettiği için Noyan’ın yanına gitmedi. Bunun üzerine Noyan peşine bin atlı gönderdi. Moğol askerlerinin kendisini aradığını duyan II. Izzeddin Keykâvus kaçarak İznik’e sığındı.
Konya’da Selçuklu sultanının bulunmaması ve Moğolların Anadolu’daki baskısı Türkmenlerde huzursuzluk ve karamsarlık oluşturdu. Artık herkes kendi başının çaresine bakmaktaydı. Ortada bir karmaşa vardı ve bu karışıklık yeni oluşumlara gebe idi.