# Ertuğrul Bey’in Şeyh Edebâli zaviyesinde gördüğü rüya

Ertuğrul Bey, Domaniç’ten Söğüt’e dönerken namını ve ilmini duyduğu Şeyh Edebâli ile tanışmak için İtburnu’na gitti. Şeyh Edebâli bir sohbet üzere iken Ertuğrul Bey ve yanındakiler de sohbet halkasına usulca katıldı. Şeyh Edebâli, Kur’an-ı Kerim ve ahkâmı üzerine, ayetlerin hayatımızdaki yeri ve Kur’an’a gösterilmesi gereken saygı hakkında ve de İslamiyet’in yeryüzüne yayılması ve Allah yolunda cihat edilmesi konularında gece ilerleyen saatlere kadar sohbet etti. Sohbetten sonra Şeyh Edebâli ile tanışan Ertuğrul Bey her zaman destekçisi olacağını ve de her ihtiyaçlarının tarafından karşılanacağını belirtti. Şeyh Edebâli memnuniyetlerini dile getirip, saat ilerlemiş olduğundan Ertuğrul Bey ve yanındakilere zaviyede kalmalarını teklif etti. Ertuğrul Bey ve yanındakilere mütevazı birer oda gösterildi. Ertuğrul Bey, tam yatağa yatıp istirahat edeceği zaman duvarda asılı olan Kur’an-ı Kerim’i gördü. Sohbetin etkisinde kaldığından ve Kur’an-ı Kerim’e saygı gösterilmesi gerektiği aklına yer ettiğinden dolayı, alıp sabaha kadar okudu. Ancak sabaha karşı Kur’an elinde kendinden geçip, bir yere hafif yaslanarak uyuyakaldı. Bu kısacık uykusunda bir rüya gördü. Rüyasında şöyle bir ses işitti: “Mademki sen Kelamı Kadim’e bu kadar hürmet ettin; evlat ve ailen, nesilden nesile, insanlar arasında izzet ve şerefe nail olacak, hürmet göreceklerdir.” Sabah ezanı ile uyanan Ertuğrul Bey, Allah’u Teâlâ’ya verdiği ihsanlar için şükredip secde etti. Sonra sabah namazını kıldı ve yıllar önce görmüş olduğu rüyayı hatırladı. Şeyh Edebâli Ertuğrul Bey’in rüyasını, Rabbinin kendinse bir oğlan vereceği ve onun soyundan gelenlerin dünyaya hükmedeceği, şeklinde yorumladı. Söğüt’e yerleştikten sonra ilerleyen yaşına rağmen rüyasındaki oğlu Osman doğmuştu ve şimdi ise altı yaşındaydı. Gördüğü bu rüya ile oğlu Osman’ı eğitmesi için Şeyh Edebâli’ye teslim edecekti. Çünkü bir devlet kurabilmenin ilk şartının engin bir ilme sahip olmak gerektiğini iyi biliyordu. Güneş doğup, yemekler yenilince Ertuğrul Bey, Şeyh Edebâli’ye her zaman zaviyesine uğrayacağını ve oğullarını ve de aşiretinin ilim sahibi olması için ona göndereceğini söyleyip, veda ettikten sonra Söğüt’e doğru arkadaşları ile yola çıktı.