14 Nisan’da Akçaderbend’de Memlûk ve Moğol kuvvetleri arasında yapılan öncü savaşında, Moğollar bozguna uğratıldı. Moğollar, Selçukluların Memlûklüler tarafını tuttuklarını ve Muîneddin Pervâne’nin Sultan Baybars ile mektuplaşıp, onlarla anlaştığını tahmin ettiklerinden Türk askerini savaşa dâhil etmeyip yedekte tuttular. 15 Nisan günü Elbistan ovasında asıl ana kuvvetler arasında yapılan savaşta ise Moğollar ağır ve kesin bir yenilgiye uğradılar; çok sayıda tutsak alındığı gibi, pek çok Moğol askeri de öldürüldü.
Bu karşılaşmada savaşmayan Selçuklulardan bir kısmı Sultan Baybars’ın ordusuna katıldı ve bir kısmı da gönüllü olarak ona esir oldu. Memlûklülere iltihak eden Selçuklu beyleri şunlar idi: Pervâne’nin oğlu beylerbeyi Mühezzibüddin Ali, damadı Atabey Mecdeddin Muhammed’in kardeşi ve Erzincan valisi Kutbeddin Mahmud, hemşirezadesi ve Hoca Yunus’un oğlu, Sivas sü-başısı Seyfeddin Sungurca, Emiri dâd Seyfeddin Çalış, Arî zül-çeyş (Milli Müdafaa nazırı) Emir Kemaleddin, Türkmen Ali-şîr Seyfeddin, Müşrif (teftiş nazırı) Zahîreddin Mütevvec, Hatîr oğlu Şerefeddin oğlu Hüsâmeddin, Malatya sahibi Reşîdeddin’in oğulları, Sivas ve Sinop valileri Nusretüddin Behmen ve Mikâil, Tâceddin Giv’in kardeşi, Nureddin Mancinikî…