Kayıhânoğulları’ının Alp-başılığına, yirmi beş yaşına basan Osman getirildi. Sultan Baybars’ın Anadolu’ya seferinde, diğer beyler ne kadar istese de yine Osman’ın ve Ertuğrul Bey’in önerisi ile tarafsız kalınmıştı. Sultan Baybars Moğollara karşı Elbistan’da büyük bir savaş kazanmıştı, ancak Muîneddin Pervâne’nin tutumu nedeni ile bu zafer kalıcı olmamış, Abaga Han’ın zulmüne dönüşmüştü. Karamanoğulları ve Karaman oğlu Mehmed Bey’in başına gelenler duyuldukça Kayıhânoğulları beyleri artık Ertuğrul Bey’e itiraz etmez, her dediğine uyar olmuştu. Ertuğrul Bey de bunu Osman sayesinde sağladığı için onu Alp-başı olmakla ödüllendirdi.
Osman, Alp-başı olduğuna çok sevindi çünkü kendisinin gördüğünü diğer Kayıhânoğulları beyleri göremiyordu. Moğol-Çavdar Tatar boyları Abaga Han’dan cesaret alarak Türkmen obalarını yağmalamaya başlamıştı. Domaniç’in güneyi Tatar obaları ile dolmuştu. Henüz bir saldırıya maruz kalınmamıştı ama bu olmayacağı anlamına gelmezdi. Öte yandan İnegöl Tekfuru değişmişti ve yeni tekfur Türkmenlerin bu topraklarda olmasını istemiyordu. Eline fırsat geçse Söğüt’ü basmaktan geri durmayacaktı. Alp-başı olarak tüm Kayıhânoğulları’nı artık kendisi koruyacaktı.